Υπάρχουν κάποιες στιγμές που ως φάρα, ξέρεις να πουλάς πολύ ωραία τρέλα. Χωρίς πλάνο, χωρίς σχέδιο, με αυτοσχεδιασμούς και με εμπνεύσεις που δεν στηρίζονται στα χτιστά σου ταλέντα αλλά στα έμφυτα.
Είναι κάτι στιγμές,όπως το παιχνίδι με τη Ρωσία που...Ποδόσφαιρο δεν έπαιξες, τον κόσμο δεν κατέπληξες, πέτυχες ένα γκολ επειδή δύο Ρώσοι τράκαραν στη μέση του πουθενά, αλλά απέδειξες πως όταν είσαι συγκεντρωμένος, έχεις μυαλό και μπορείς να κάνουν αν μη τι άλλο τη δουλειά σου.
Είναι κάτι στιγμές,όπως το παιχνίδι με τη Ρωσία που...Ποδόσφαιρο δεν έπαιξες, τον κόσμο δεν κατέπληξες, πέτυχες ένα γκολ επειδή δύο Ρώσοι τράκαραν στη μέση του πουθενά, αλλά απέδειξες πως όταν είσαι συγκεντρωμένος, έχεις μυαλό και μπορείς να κάνουν αν μη τι άλλο τη δουλειά σου.
 |
| γράφει ο Σταύρος Κόλκας |
Η εθνική του Φερνάντο Σάντος, του ντεφορμέ κατ εμέ Φερνάντο Σάντος για τα δεδομένα που τον έχω συνηθίσει, κατάφερε να προκριθεί στους 8, έχοντας μάλιστα κόντρα διαιτησία στους δύο πρώτους αγώνες.
Η αλήθεια είναι, πως ουδέποτε σε τέτοιου είδους παιχνίδια φοβήθηκα ομάδες που οι παίκτες τους αναρωτιούνται τι να κάνουν οι γυναίκες τους την ώρα που παίζουν.
Όποτε ο ΠΑΟΚ κληρώνεται με Ουκρανούς, Ρώσους, Ούγγρους, Πολωνούς, Κροάτες κτλ, δεν έχω κανένα απολύτως άγχος γιατί θεωρώ αυτές τις χώρες – τις κοινωνίες – γυναικοκρατούμενες, άρα η προσωπικότητα των ανδρών – ακόμη κι αν το ταλέντο τους είναι πολύ ανώτερο από το δικό μας - δε με φοβίζουν.
Είχαμε και την επίδειξη ισχύος του Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος υποσχέθηκε 1εκατ. ευρώ πριμ στην εθνική αν θα περάσει στην επόμενη φάση. Θέλω να δω αν θα δοθούν αυτά τα χρήματα κι αν θα περάσουν από την επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού.
Τώρα, πάμε στην απόλυτη φαντασίωση. Με αντίπαλο τη Γερμανία,έρχεται η μεγάλη ευκαιρία μας να πάρουμε μία ρεβάνς για την επιθετική οικονομική πολιτική λιτότητας που μας έχει επιβάλει σε συνεργασία πάντα με τους εσωτερικούς συνεργάτες τους.
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, δεν μπορώ να σκεφτώ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που να έχει τόσο έντονο κοινωνικοπολιτικό προφίλ. Δεν μπορώ να θυμηθώ, έντεκα ποδοσφαιριστές να έχουν τόσο έντονα μέσα τους την ανάγκη να ικανοποιήσουν ένα τόσο πιεσμένο από τη καθημερινότητα έθνος.
Όταν στο προηγούμενο μπλογκ απέφυγα να καταδικάσω την εθνική, χλευάστηκα από μερικούς από εσάς. Κάποιοι με κατηγόρησαν πως δεν είμαι φαν της εθνικής και είναι μία αλήθεια αυτή. Ποτέ δεν αισθάνθηκα την εθνική ως ομάδα μου.
Όμως μέσα σε όλα όσα βιώνουμε τελευταία, κακά τα ψέματα, οτιδήποτε ενώνει είναι απαραίτητο. Και από τη στιγμή που σε αυτή συμμετέχουν άνθρωποι που αγαπώ πραγματικά, υπάρχουν σοβαροί λόγοι να την υποστηρίξω, να είμαι δίκαιος απέναντί της και να εύχομαι να συνεχίσει να πουλάει τρέλα.