Αφιερωμένο στην κουρασμένη και ανεπαρκή ηγετική ομάδα του Δήμου Νεμέας ..
H πλατεία αποτελεί τον κοινόχρηστο χώρο που χαρακτηρίζει τις ελληνικές πόλεις και τους ελληνικούς οικισμούς.
Εξυπηρετεί ανάγκες λειτουργίας του δομημένου χώρου, αλλά και κοινωνικές, πολιτιστικές, πολιτικές, οικολογικές ανάγκες.
Λόγω της αποστολής της και των αξιών που κουβαλά (ιστορικών, κοινωνικών, πολιτιστικών κ.ά.), συμβάλλει -συνδυαστικά με τον περίγυρο- στη δημιουργία πολιτισμικού τοπίου, γεγονός που υποδηλεί τη σημαντικότητα της παρουσίας της για τη συνέχεια ενός βασικού συνόλου, που διαμορφώνει ποιότητα και προοπτική.
Η πλατεία φτιάχτηκε για να λειτουργεί και να παράγει. Φτιάχτηκε για να είναι τόπος κι όχι χώρος.
Είναι το ανοικτό πεδίο, το κενό, το διέξοδο, το άφορτο. Ταυτόχρονα αποτελεί πεδίο δραστηριοποίησης των ανθρώπων, τόπο συνεύρεσης, συναναστροφής, αναψυχής κι ανεμελιάς.
Είναι τόπος λόγου, πράξης, παραγωγής, άσκησης πολιτιστικής, πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας, πεδίο δράσης, αγώνων κι ανάπτυξης ιδεών.
Είναι, γι’ όλα αυτά, το τοπόσημο, το σύμβολο της περιοχής.
Η πλατεία συνεπώς, είναι ο τόπος των ανθρώπων. Είναι κέντρο, πόλος, εστία. οι δρόμοι του οικισμού και η ζωή των ανθρώπων.
Κάθε πλατεία, έχει την προσωπικότητά της, έχει το ιδικό της προσωπικό στοιχείο.
Έχει να σου διηγηθεί ιστορίες και να δημιουργήσει συναισθήματα: Αυτά που οι άνθρωποί της κουβαλούν και τα μεταφέρουν στο χώρο. Ο χώρος μιλά, ανασαίνει, παράγει ζωή.
Οι φωτογραφίες (δείτε εδώ) -"ευγενική χορηγία" της sfedona-δείχνουν, την πλήρη εγκατάλειψη και φροντίδα από την κουρασμένη δημοτική ηγεσία της γενέθλιας γης μου.
Πολλοί εκπρόσωποι της Τ.Αυτοδιοίκησης απόφοιτοι της σχολής ΠΑΣΟΚ, έχουν δώσει εξετάσεις και απέτυχαν στα ζητήματα της αισθητικής, της ανάδειξης του τόπου και του χώρου.
Ανάμεσα στα ονόματα,που με την υπογραφή τους εμπιστεύτηκαν τους απόφοιτους (αν δεν κάνουμε λάθος... εδώ) είναι και του παρακάτω υπογράφοντος, αρθρογράφου... Είναι περισσότερο οπαδοί της ΤΟΠΟΚΤΟΝΙΑΣ παρά της ΦΙΛΟΚΑΛΙΑΣ.
Παπαντωνίου Ντίνος
H πλατεία αποτελεί τον κοινόχρηστο χώρο που χαρακτηρίζει τις ελληνικές πόλεις και τους ελληνικούς οικισμούς.
Εξυπηρετεί ανάγκες λειτουργίας του δομημένου χώρου, αλλά και κοινωνικές, πολιτιστικές, πολιτικές, οικολογικές ανάγκες.
Λόγω της αποστολής της και των αξιών που κουβαλά (ιστορικών, κοινωνικών, πολιτιστικών κ.ά.), συμβάλλει -συνδυαστικά με τον περίγυρο- στη δημιουργία πολιτισμικού τοπίου, γεγονός που υποδηλεί τη σημαντικότητα της παρουσίας της για τη συνέχεια ενός βασικού συνόλου, που διαμορφώνει ποιότητα και προοπτική.
Η πλατεία φτιάχτηκε για να λειτουργεί και να παράγει. Φτιάχτηκε για να είναι τόπος κι όχι χώρος.
Είναι το ανοικτό πεδίο, το κενό, το διέξοδο, το άφορτο. Ταυτόχρονα αποτελεί πεδίο δραστηριοποίησης των ανθρώπων, τόπο συνεύρεσης, συναναστροφής, αναψυχής κι ανεμελιάς.
Είναι τόπος λόγου, πράξης, παραγωγής, άσκησης πολιτιστικής, πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας, πεδίο δράσης, αγώνων κι ανάπτυξης ιδεών.
Είναι, γι’ όλα αυτά, το τοπόσημο, το σύμβολο της περιοχής.
Η πλατεία συνεπώς, είναι ο τόπος των ανθρώπων. Είναι κέντρο, πόλος, εστία. οι δρόμοι του οικισμού και η ζωή των ανθρώπων.
Κάθε πλατεία, έχει την προσωπικότητά της, έχει το ιδικό της προσωπικό στοιχείο.
Έχει να σου διηγηθεί ιστορίες και να δημιουργήσει συναισθήματα: Αυτά που οι άνθρωποί της κουβαλούν και τα μεταφέρουν στο χώρο. Ο χώρος μιλά, ανασαίνει, παράγει ζωή.
Οι φωτογραφίες (δείτε εδώ) -"ευγενική χορηγία" της sfedona-δείχνουν, την πλήρη εγκατάλειψη και φροντίδα από την κουρασμένη δημοτική ηγεσία της γενέθλιας γης μου.
Πολλοί εκπρόσωποι της Τ.Αυτοδιοίκησης απόφοιτοι της σχολής ΠΑΣΟΚ, έχουν δώσει εξετάσεις και απέτυχαν στα ζητήματα της αισθητικής, της ανάδειξης του τόπου και του χώρου.
Ανάμεσα στα ονόματα,που με την υπογραφή τους εμπιστεύτηκαν τους απόφοιτους (αν δεν κάνουμε λάθος... εδώ) είναι και του παρακάτω υπογράφοντος, αρθρογράφου... Είναι περισσότερο οπαδοί της ΤΟΠΟΚΤΟΝΙΑΣ παρά της ΦΙΛΟΚΑΛΙΑΣ.
Παπαντωνίου Ντίνος