Ανακατεύθυνση στο portal kavos news

Ο οικουμενικός Νίκος Καζαντζάκης,130 χρόνια από τη γέννησή του...

Θέλει ανυπότακτη καρδιά η ελευθερία...
Ο Νίκος Καζαντζάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 18 Φεβρουαρίου 1883,Παρασκευή, ημέρα των ψυχών.
Η γριά μαμή «τον φούχτωσε στα χέρια της, τον πήγε στο φως και τον κοίταξε καλά καλά, σαν να “βλεπε λες μυστικά σημάδια απάνω του, τον σήκωσε αψηλά κι είπε:
       «Ετούτο το παιδί, να μου το θυμηθείτε, μια μέρα θα γίνει δεσπότης»».
                       Ο Καζαντζάκης παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος, με τη Γαλάτεια Αλεξίου, κατέληξε σύντομα σε διαζύγιο. Η δεύτερη σύζυγός του ήταν η Ελένη Σαμίου.
Η ζωή του, λέει ο ίδιος, ήταν ένας κακοτράχαλος ανήφορος, που τον ανέβαινε η σαρανταπληγιασμένη ψυχή του για να φτάσει το σκοτεινό, το μυστηριώδη όγκο του Θεού και να ενωθεί μαζί του.
Παρά το γεγονός ότι ήταν ένας ασκητής, ένας αναχωρητής, αναμείχθηκε και στα κοινά, ακόμη και στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Μεταξύ άλλων, υπήρξε Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων.
Το 1947-1948 διετέλεσε Τμηματάρχης της UNESCO στο Παρίσι, από όπου και πάλι παραιτήθηκε, κι ας ήταν σπουδαία εκείνη η θέση, για να μπορέσει απερίσπαστος να επιδοθεί στην αγνή και αφιλόκερδη πνευματική δουλειά...

Ο Καζαντζάκης ταξίδεψε πολύ μέσα στην Ελλάδα, την ηπειρωτική και τη νησιωτική,για να γνωρίσει «τη συνείδηση της γης και της φυλής μας»,να δει από κοντά τους ανθρώπους της και τους τόπους της, να βυθιστεί στην ιστορία, στην παράδοση, στο μύθο της.
Τα ταξίδια τον ευχαριστούσαν και έτρεφαν την ψυχή του.
Ακόμη, σε συνδυασμό με τις μελέτες του και τις γνώσεις του, αποτελούσαν πηγή έμπνευσης και συγγραφής.
Έτσι, ταξίδεψε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και σε τόπους της Μέσης Ανατολής, και έφτασε μέχρι τη Σιβηρία, την Ιαπωνία και την Κίνα.

Με την Κύπρο συνδέθηκε πολύ και τάχθηκε σταθερά υπέρ των αγώνων της για ελευθερία. Διαβάστε εδώ:Οι Άγγελοι της Κύπρου...
Διαχρονικά μηνύματα του Καζαντζάκη για το χρέος και τον αγώνα του ανθρώπου για το δίκιο και την ελευθερία, σ’ ένα άρθρο του με αφορμή το κυπριακό απελευθερωτικό κίνημα εναντίον της αγγλοκρατίας, τον Σεπτέμβριο του 1954.
 Στο όνομα της βρετανικής αυτοκρατορίας,που είχε να αντιμετωπίσει ο κυπριακός λαός, ο Καζαντζάκης έβλεπε την αλαζονεία του κάθε ισχυρού,που δεν λογάριαζε ποτέ πως τελικά κάθε εποχή,κάθε αρχή έχει κι ένα τέλος.
Κι η δική της ισχύς θα έφτανε στο τέλος, όσα άδικα μέσα κι αν χρησιμοποιούσε, όση δύναμη κι αν έπαιρνε από τη στρατιωτική υπεροχή...

Αρκεί ο αγώνας του ανθρώπου, για να είναι επιτυχημένος, να έχει ψυχή, καθαρό νου, όπως διακήρυττε πάντα ο Καζαντζάκης.
Ξεκινά και φέρνει αποτέλεσμα για ένα και μόνο λόγο, όπως γράφει: γιατί κουνήθηκε η καρδιά του ανθρώπου.
Όπως κουνήθηκε η καρδιά του ανθρώπου στην Κύπρο, συγκλόνισε εκ θεμελίων μια τεράστια αυτοκρατορία, με υπεροψία και στρατιωτική υπεροχή, και τελικά πέτυχε την ελευθερία του, ιδρύοντας τελικά την Κυπριακή Δημοκρατία, το 1960.

Ο Νίκος Καζαντζάκης εμφανίστηκε στα γράμματα το 1906 με δοκίμια και άλλα κείμενα σε περιοδικά.
Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου.
Έγραψε ποίηση, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, τραγωδίες, φιλοσοφία, ταξιδιωτικά.
Ακόμη, έκανε πολλές μεταφράσεις, όπως το έργο «Η Θεία Κωμωδία» του Δάντη, και διασκεύασε μεγάλο αριθμό παιδικών βιβλίων.
Βασικός άξονας των βιβλίων του είναι η εσωτερική ελευθερία και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου,η κοινωνική δικαιοσύνη, η τόλμη –όπως εκφράζεται στο φιλοσοφικό του όρο «η κρητική ματιά» –να κοιτάζεις άφοβα το φόβο, να ζεις τη ζωή των θνητών και να συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι αθάνατος, να αγωνίζεσαι για την καταξίωση της ψυχής, μιας ψυχής διαρκώς πεινασμένης και ανικανοποίητης, που κατατροπώνει και κατατρώει τη σάρκα και οδηγεί σε πνευματική υπέρβαση και λύτρωση.
Σήμερα, ο Νίκος Καζαντζάκης θεωρείται οικουμενικός συγγραφέας, ένας κλασικός.
Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας σε όλο τον κόσμο.
Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη,εδώ...